...,,,,,,,,çocuk olmak istiyorum aslında;
kır bayır demeden dolaşmak, uçurtma uçurtmak, misket oynamak, mızıkçı olmak istiyorum tüm oyuncakların benim olmasını, her oyunda kazanmayı, kavga etmeyi, ağlamayı istiyorum. komşunun camını kırmayı mesela; korkarak eve kaçıp bir kanepenin arkasında saklanmayı istiyorum babamın eve gelince bana kızacağını düşünerek, kucaktan kucağa gezip sevilmeyi istiyorum belkide. çocukluğumun verdiği haz ile herkesin ilgisi bende olsun istiyorum. beni öpsünler, benden bahsetsinler. ne kadar tatlı ne kadar masum ne kadar ne kadar yaramaz oldumuğumu söylemelerini istiyorum belkide... çocuğum ben...!
hergün saçlarımı jöleleyip okula gitmek, ilgi odağı olmak, okulun bahçesinde yanımda iki üç kız olsun istiyorum erkek arkadaşlarımın bana nasıl baktığını bile bile. onlara inat hava atmak istiyorum.hocama aşık olmayı, karşılıksız sevmeyiistiyorum. okul çıkışı takılmak, gezmek tozmak istiyorum o cafe senin bu park benim diyerek. akşam eve geç gelip ''nerdesin oğlum'' ? sorusuyla karşılaşmak, geç yatıp okula yetişememk istiyorum. bir kız için kavga etmek istiyorum mesela. arkadaşları toplayıp büyük bir kavgadan kolu kırık gözü mor bi şekilde çıkmak istiyorum. evdekilerin haberi olmadan sigaraya başlamışım mesela; hergün arka mahalleden eve geliyorum sigaramı kimse görüpte aileme söylemesin diye. annemi babamı dışlamak istiyorum, seviyorum çünkü. ferdi tayfurun ibrahim tatlısesin kasetlerini dinliyorum son seste içtiğim sodayla kafayı bulup onu düşünüyorum. onunla hemen evlenmeyi, çocuklarımızın olduğunu.., 
ilk göz ağrılarımdan kurtulmuş, kendime güzel bir kız bulmayı istiyorum. yolda dalgın yürürken birine çarpıp düşen eşyalarını beraber toplamayı mesela.yada her sabah işe giderken aynı saatlerde beraber yürüdüğümüz yolda biriyle tanışmayı. veya arkadaşlarla otururken başka masadaki birine kapılmayı istiyorum. günümün yarısını onunla konuşup, işimin bitmesini bekleyip bir an önce ona kavuşmayı istiyorum. yeni bir güne tekrar onunla gireceğimi, herşeyin onla başlayıp onla biteceğini düşünerek uyumayı istiyorum belkide.
sabah geç uyanıp servise yetişememeyi, işe geç  kalmayı istiyorum. onu ailemle tanıştırmayı herkese bu benim sevdiğim demeyi, ben onun yerine nefes alırken onunda beni sadece sevdiğini bilmeyi istiyorum. çok kral bir düğün yapmayı, onunla ilk dansa davet edilmeyi, pastamızı beraber kesmeyi, gelin arabamıza ''evleniyoruz, mutluyuz'' yazdırmayı istiyorum. mesela ilk çocuğum kız olsun. cilveli, nazlı, hep bi gözü yaşlı olsun ona bakmaya kıyamayayım. ağzından emziği hiç düşmesin. ilk konuşması ilk sözü baba olsun. her kız çocuğu gibi oda bana düşkün olsun istiyorum. işe giderken arkamdan ağlasın, öğlen saati telefonum çaldığında ''babası kızın seni çok özlemiş sesini duymak istiyor'' diye bir ses duymakl istiyorum. akşam iki ekmek alırken çikolatayı unutmamak istiyorum mesela. çünkü kızıma dayanamıyorum diyebilmeyi. bayramda hadi kızım babaanneye dedeye gidiyoruz demeyi istiyorum mesela. yürürken elimi sımsıkı tutmasını gördüğü herşeyi benden almamamı istemesini istiyorum. onun yavaş yavaş büyüdüğünü görmeyi mesela...
herşeyin benden geçtiğini,  artık kendim için yaşamadığımı anlamayı istiyorum. çocuklarım için, onların geleceği için daha fazla nasıl çalışmam gerektiğini bilmek istiyorum. yemeklerini yedilermi, sıkı giyindilerimi, açmı kaldılar, geçmi gittiler tek tek kafamdan kırk tilki dolaşsın mesela. eve geldiğimde hepimiz aynı sofrada olalım, yada neden daha eve gelmedi diye hanımla tartışalım. yada bana ''arkadaşındaymış, orda kalacakmış''desin. ben kızıp bağırayım hep sen yüz veriyosun diyeyim eşime. ertesi gün ''baba ama arkadaşım o benim'' dediğinde bütün kelimelerim boğazımda düğümlensin hiç birşey diyemeyeyim mesela çocugum gözlerime bakarken o düğümlenen kelimeler içimde fırtınalar koparsın, ''yavrum bunları hep sizin iyiliğiniz için istiyorum'' diye feryat figan etsin istiyorum. mesela biricik kızımı istemeye gelsinler ve ben birgün gideceiğini bile bile vermeyim kimseye. yada düğünü olsun ve giderken sarılsın boynuma ve dakikalarca ağlasın eli boynumda,. damadım çekinsin benden bana bakmaya korksun. herkes evine ben köşeme çekilip ağlayayım saatlerce gözümden sakınıp büyüttüğüm kızımın gidişine. ve zamanla yaşlandığımı hissetmek ,görmek istiyorum. kucağımda torunum kızım bana kahve yapmış. hal hatır sorar oluyo çekinerek. ben işini soruyorum aşını soruyorum. ve söylediği her eksikte içim parçalanıyo ben kendimden kısıp ona bakarken o başka elde geçim derdinde. artık hiçbir gayretim kalmamış, sabah çıkıp boş adımlarla bir çarşı turu atıp oturup bir çayocağında dışarıyı seyrederken yudumladığım çayımdan başka. ayağım takılsın düşeyim istiyorum eve giderken yol ortasında. bana yardım etsinler. '' bişeyin varmı, iyimisin amca'' desinler mesela. ne bileyim, çay parasını öderken parayı düşürmüş olayım, yada geçmişi düşünürken kalktığım yerden bastonumu unutmuş. saçlarım bembeyaz olsun, uzağı göremeyen gözlüklerim, köstekli bir saatim, koltugumun altında gazetem yada. mahalleye girerken çocuklar sarsın etrafımı istiyorum. ben onlara şeker vereyim. komşum beni davet etsin iki muhabbet edelim mesela. romatizmalarım azsın, tansiyonum düşsün, ciğerden öksükürük tutsun yürümeye dermanım olmasın. 
...ölmeyi istiyorum aslında;
geride bıraktığım onca güzel tertemiz günüm var. her birini çok değerli geçirdiğim onca gün.ne için yaşadığımı, nelere sahip olduğumu yada olamadığımı bana anlatan bana şahit olan günlerim.eşim çocuklarım dostlarım akrabalarım evim barkım işim gücüm varlığım yokluğum sağlığım sıhhatim tanıdığım tanımadığım bana onca güzel şeyleri yaşatan günlerimin bir bedelini istiyorum aslında.  şükretmek istiyorum yaşadığıma yaşamadığıma. geçirdiğim her saniyenin hesabını verebilmek, huzuru mahşerde tek doğrunun karşısına çıkmak istiyorum başım dik. ama biliyorum çok şeyim eksik. temiz bi ölüm istiyorum aslında... insanım ben...!

.

.

.

.

İzleyiciler

.

.
Blogger tarafından desteklenmektedir.

Copyright © / Karaçocuk :)

Template by : Urang-kurai / powered by :blogger